Odnośniki
- Ułatwienia dostępu
-
Strona Podmiotowa Biuletynu Informacji Publicznej
https://www.gov.pl/web/bip - www.powiatmlawski.pl
-
Fotokod tej strony
Fotokod z linkiem do tej strony
Przejdź do: www.powiatmlawski.pl
Treść strony
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), w Polsce wirusem HCV jest zakażonych ponad 700 000osób, przy czym dotychczas zdiagnozowanych zostało ok. 20 000.
HCV (ang. Hepatitis C Virus) jest to wirus wywołujący wirusowe zapalenie wątroby typu C. Współczesnej medycynie znane są również inne wirusy wywołujące zapalenia wątroby (np. HBV, HAV, HEV). Typową cechą zakażeń powodowanych przez wirusy hepatotropowe jest uszkodzenie miąższu wątroby, jednak zakażenie wirusem HCV w odróżnieniu od pozostałych przebiega w większości przypadków bez charakterystycznych objawów i może ujawnić się po wielu latach trwania w postaci marskości lub raka wątrobowokomórkowego. Według badań epidemiologicznych szacuje się, że w Polsce wirusem HCV zakażonych jest ok. 200 tys. osób dorosłych, co oznacza, że wśród 100 dorosłych osób 1 osoba może być zakażona wirusem HCV. Niestety dostępne dane pokazują, że tylko co 10 dorosła osoba zakażona wirusem HCV wie o swojej chorobie.
Jak może dojść do zakażenia wirusem HCV?
Wirus HCV znajduje się we krwi i innych tkankach osoby zakażonej. Wirus może przenosić się na inne osoby bezpośrednio przez przetoczenie skażonej krwi lub pośrednio, poprzez wspólnie użytkowane przedmioty zanieczyszczone krwią.
Sytuacje niosące ryzyko zakażenia HCV to m. in.:
- drobny zabieg medyczny, np. zastrzyk, pobranie krwi, usunięcie znamienia;
- transfuzja krwi (przed rokiem 1993);
- dializa nerek;
- zabieg stomatologiczny;
- akupunktura;
- zabieg kosmetyczny z użyciem cążek, nożyczek;
- przekłuwanie uszu lub innych części ciała;
- wykonywanie tatuaży;
- korzystanie ze wspólnej maszynki do golenia, szczoteczki do zębów lub innych przyborów, które mogą być używane przez osobę zakażoną;
- przyjmowanie narkotyków dożylnie lub donosowo;
- udzielanie pierwszej pomocy ofiarom wypadków bez zachowania należytego zabezpieczenia, jeżeli poszkodowany jest zakażony HCV;
- ryzyko przeniesienia wirusa z matki zakażonej HCV na nowonarodzone dziecko jest niewielkie;
- utrzymywanie przygodnych kontaktów seksualnych z wieloma partnerami.
Objawy
W wielu przypadkach osoba zakażona wirusem HCV czuje się zdrowa i nie dopuszcza nawet najmniejszego podejrzenia, że możemy być zakażeni wirusem HCV. Ostra faza choroby przebiega szybko i często bezobjawowo lub z bardzo skąpymi i niecharakterystycznymi dla choroby wątroby objawami. Możemy się czuć jak podczas infekcji grypopodobnej lub mieć gorszy apetyt. Rzadko pojawia się żółtaczka (zażółcenie skóry i oczu) lub wyraźne objawy ze strony przewodu pokarmowego. Jeśli choroba przejdzie w stan przewlekły, częściej jesteśmy zmęczeni, osłabieni, mamy wzdęcia brzucha, bolą nas mięśnie lub stawy. W większości przypadków mogą nie pojawiać się żadne dolegliwości lub będą się pojawiały okresowo, co uśpi czujność chorych.
Jak wykryć zakażenie wirusem HCV?
Diagnoza zakażenia HCV jest możliwa dzięki testom laboratoryjnym wykrywającym przeciwciała wytwarzane przez organizm w odpowiedzi na obecność wirusa lub poprzez wykrycie materiału genetycznego wirusa
- Test wykrywający przeciwciała anty-HCV
Serologiczny test wykrywający obecność przeciwciał anty-HCV, które pojawiają się w 8.–10. tygodniu od zakażenia.
- Test wykrywający obecność RNA HCV
Pozytywny wynik badania obecności przeciwciał anty-HCV należy potwierdzić badaniem wykrywającym materiał genetyczny wirusa we krwi (pojawia się on już 1–2 tygodnie po zakażeniu). Służą do tego testy PCR określające obecność kwasu nukleinowego wirusa oraz jego stężenie w surowicy krwi. Najczulszy z testów daje możliwość wykrycia mniej niż 50 kopii RNA w mililitrze krwi.
- Genotypowanie HCV
HCV występuje wielu odmianach zwanych genotypami. Sześć z nich występuje najczęściej i jest oznaczona numerami od 1 do 6. Genotypowanie pozwala określić, który z genotypów wirusa występuje w danym przypadku. Osoby zakażone genotypami 1, 4, 5 i 6 HCV leczy się dwukrotnie dłużej niż pacjentów zakażonych genotypami 2 i 3. Testy można wykonać prywatnie. Test oznaczenia przeciwciał anty-HCV jest oferowany w większości laboratoriów w Polsce w cenie około 30 zł, natomiast badanie obecności kwasów nukleinowych – HCV RNA metodą PCR kosztuje około 300 zł i jest wykonywane w wybranych laboratoriach.
Leczenie
Zakażenie HCV to nie wyrok i można je wyleczyć. Konieczne jest leczenie farmakologiczne, ustalone indywidualnie dla każdego pacjenta.
Obecnie dostępne metody leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu C wpływają na odpowiedź układu odpornościowego gospodarza oraz działają przeciwwirusowo. Głównym celem terapii przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C jest całkowita eliminacja wirusa HCV. Standardem leczenia przewlekłego zapalenia wątroby są zastrzyki podskórne z interferonem – pomagającym zwalczyć różne wirusy w organizmie, w tym również wirusy zapalenia wątroby typu C – w połączeniu z podawanymi doustnie lekami przeciwwirusowymi (rybawiryna, boceprewir, telaprewir). O doborze leków dla indywidualnego pacjenta decyduje lekarz.
Długość leczenia zależy od genotypu wirusa:
- Przy genotypach 1, 4, 5, 6 wirusa standardowa terapia dwulekowa trwa od 48 do 72 tygodni.
- Przy genotypach 2 i 3 wirusa standardowa terapia dwulekowa trwa 24 tygodnie.
Terapia trójlekowa opierająca się na podaniu pegylowanego interferonu alfa z rybawiryną i inhibitorem proteazy jest wskazana jedynie w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu wywołanego zakażeniem wirusem o genotypie 1.Terapia trójlekowa jest refundowana w Polsce dla określonej grupy pacjentów.
Szczegółowe informacje o wirusie HCV, objawach, drodze zakażenia, diagnostyce oraz leczeniu możecie Państwo znaleźć na stronach internetowych:
Żródła: www.hcv.pzh.gov.pl
www.wzwc.pl
Metryka
- autor lub odpowiedzialny za treść: Agata Pniewskadata wytworzenia: 2017-09-07
- opublikował: Joanna Marcinkowskadata publikacji: 2017-09-07 15:53
- zmodyfikował: Agata Pniewska - Starostwo Powiatowe w Mławieostatnia modyfikacja: 2017-09-07 16:07